قاره آسیا با در برگرفتن حوزه ای وسیع از کشور و فرهنگ های گوناگون، از بابت شهرهای دیدنی و غذاهایی هیجان انگیزی که ارزش امتحان کردن را دارند اصلاً چیزی کم و کسر ندارد. ولی این قاره پر از مکان های طبیعی تماشایی بی شماری است که برخی از آنها خیلی بیشتر از بقیه در مرکز توجه قرار گرفته اند. گردشگران چه برای پیاده روی کوتاه به سمت تپه های مخروطی شکل حرکت کنند یا به دنبال تماشای چشم اندازی از رنگین کمان شکل گرفته بر روی تخته سنگ های آهکی برود، و یا اینکه حاضر باشند سختی سفر چند روزه و دشواری را به سمت دریاچه های درخشان واقع در رشته کوه های هیمالیا به جان بخرند، در کل هر کدام از این عجایب طبیعی را در نظر داشته باشند آسیا آنها را نا امید نخواهد کرد. احتمالاً در انتهای این مطلب چندین مقصد تازه به لیست آرزوهای شما اضافه خواهد شد.
سفر به دریاچه های گوکیو (GOKYO LAKES) کشور نپال
یک جایگزین تماشایی دیگر به جای طی کردن مسیر دشوار و رسیدن به کمپ رشته کوه اورست (Everest Base Camp)، انتخاب قله گوکیو ری (با ارتفاع ۱۷۷۵۶ پایی) و رسیدن به آن از طریق آب های فیروزه ای دریاچه های گوکیو می باشد. هر یک از شش دریاچه گوکیو توسط آب هایی که از یخچال طبیعی نوزامپا (Ngozumpa Glacier) سرازیر می شود تامین می شوند، سپس در زمینی به طول ۱۰ کیلومتر به هم متصل می شوند تا در نهایت مرتفع ترین دریاچه جهان که از تازه ترین آب های ممکن تامین شده را تشکیل می دهند. در صورت مساعد بودن اوضاع جوی، قله کوه گوکیو ری ارائه کننده نمایی از کوه های بلند قامت رشته کوه هیمالیا از جمله لوتسه (Lhotse)، نوپتسه (Nuptse)، ماکالو (Makalu)، اویو چو (Cho Oyu) و گیاچونگ کانگ (Gyachung Kang) می باشد. مناظر پر زرق و برق رشته کوه اورست فقط قسمتی از زیبایی هایی است که در حین عبور از این مسیر دشوار می توان دید. این چشم انداز چیزی است که می توان بدون نیاز به قبول زحمت استفاده از زیرساخت های بسیار محدود موجود در کمپ رشته کوه اورست به آن رسید.
نحوه رسیدن به اینجا: گردشگران می توانند در شهر کاتماندو (Kathmandu) به یکی از شرکت های برگزار کننده تورهای دریاچه های گوکیو مراجعه کرده و تور رزرو کنند. از آنجا کافیست با یک پرواز کوتاه به سمت شهر لوکلا (Lukla) حرکت کنند.
یک پیاده روی در امتداد کوه گوکیو ری (Gokyo Ri) گردشگران را تا ارتفاع ۱۷ هزار پایی بالاتر از رشته کوه هیمالیا بالا خواهد برد. بالای سر دریاچه و ابرها، می توان چشم اندازی متفاوت از همسایه این دریاچه ها یعنی قله اورست را رصد کرد.
تپه های شکلاتی (CHOCOLATE HILLS) کشور فیلیپین
این تپه های مخروطی شکل در فصل بارانی، بیشتر سبز رنگ هستند تا اینکه شباهتی به شکلات داشته باشند، اما به محض توقف پیدا کردن بارش ها، تپه های شکلاتی دقیقاً قهوه ای رنگ می شوند. در سرزمینی که متشکل از ۱۷۷۶ تپه بیرون زده از سطح زمین تشکیل شده، جزیره بُهُل رقم خورده است و یکی از بناهای تاریخی در شاخه زمین شناسی کشور فیلیپین به حساب می آید. زمین شناسان معتقدند که تخته سنگ های کارسِت این جزیره به شکلی متحد دچار فرسایش شده اند و تصویر منحصر به فرد تپه های کنونی را رقم زده اند. حالا اینجا منظره ای می باشد که با گونه های گیاهی مختلفی پوشیده شده است. چند مورد از افسانه های محلی دیگر هم در مورد اینجا وجود دارد که توضیحات رنگارنگ تر دیگری را بیان می کند. در میان همه یکی به داستان دو غول اشاره می کند که با یکدیگر به جنگ پرداخته اند، آنها به قدری به سمت همدیگر سنگ و شن پرتاب کرده اند که نهایتاً خسته شده و دست از نبرد کشیده اند. شاید تا از خواب بیدار شده اند از آنجا رفته اند؟ لابد همین شد که اینجا به شکل تپه های شکلاتی در آمده است.
نحوه رسیدن به اینجا: گردشگران می توانند از سمت شهر تاگبیلاران (Tagbilaran) که پایتخت جزیره بُهُل می باشد، در یکی از تورهایی که به طرف تپه ها می رود شرکت کنند. یا اینکه خودشان دست به کار بشوند و با اتوبوس سوار شدن به استان کارمِن (Carmen) رفته و سپس با یک پیاده روی از سمت جاده اصلی خود را به آن برسانند.